காபியும் நானும்.....

காபியும் நானும் உயிரும் மெய்யும் போல. நான் மெய்யென்றால் காபி என் உயிர். காலையில் ஒரு டோஸ் திக்கான கள்ளிச்சொட்டு காபி, மதியம் ஒரு ரெண்டாங்காபி, மாலையில் மறுபடியும் ஒரு லோட்டா நிறைய காபி... இப்படி வேளா வேளைக்கு காபி வேண்டும் எனக்கு. என் அம்மா எனக்கும் மேலே. அம்மாவிற்கு வேளாவேளைக்கு காபி இல்லை என்றால் நாங்கள் காலி.
மதுரையில் எனக்கும் அவளுக்கும் காபி கலந்து கலந்து ஓய்ந்து போவாள் என் அம்மா. வருவோர் போவோர் எல்லோரிடமிருந்தும் திட்டு கிடைக்கும் எனக்கு. "என்னத்துக்கு இப்படி காபிய கட்டிண்டு அழரியோ? காபில என்ன இருக்குடீ அப்பிடி??" இப்படி ஆரம்பிக்கும் திட்டு சிந்துபாத் கதை போல நீளும். எங்கள் தெரு மாமிகளிடம் நாங்கள் இருவரும் வாங்கும் திட்டு பிரசித்தம். ஊர் உலகத்துல திருட்டு மாங்காய் அடிப்பார்கள் என்றால் நாங்கள் இருவரும் திருட்டு காபி அடிப்போம். அப்படி ஒரு காபி பயித்தியம் நாங்கள் இருவரும்.
இன்று Google news இல் காபியில் antioxidants அளவு காய்கறி பழங்களைவிடவும் அதிகம் என்று படித்தவுடன் எனக்கு அவ்வளவு சந்தோஷம். எங்கள் வயிற்றில் பாலை..இல்லை இல்லை காபியை வாற்றால் போல் இருந்தது. இருக்காதா பின்ன?? இனி நான் காபிக்கு கணக்கு பார்க்க வேண்டாமே!!!